بررسی تأثیر سه محلول ضدعفونی‏کننده septisurface، d.d.s.h و h۲o۲ بر آلودگی سطوح یونیت بخش ترمیمی دندانپزشکی

مقدمه: با توجه به گزارش هایی که از آلودگی یونیت های دندانپزشکی، عوارض شناخته شده آن و اهمیت ضدعفونی سطوح دندانپزشکی مطرح است و به منظور مقایسه ضدعفونی‏کننده های رایج در ایران، تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر سه محلول ضدعفونی‏کننده جدید بر آلودگی سطوح یونیت دندانپزشکی در بخش ترمیمی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران انجام شد. مواد و روش­ها: تحقیق حاضر با طراحی تجربی بر روی 9 یونیت بخش ترمیمی انجام گرفت. در این تحقیق ابتدا پیش از ضدعفونی نمونه‏گیری به صورت کاملاً تصادفی انجام و سپس سطوح مورد آزمایش به وسیله یکی از محلول­های سپتی سورفیس (septisurface)، آنیوس (d.d.s.h) و بایوسانی تایزر (h2o2) فعال شده ضدعفونی شد. سپس در سه زمان نمونه­برداری انجام و تعداد کلنی های رشد یافته شمارش گردید. باکتری های باقیمانده بعد از ضدعفونی به کمک تست‏های اختصاصی شناسایی شدند. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد (05/0α=). یافته ها: این تحقیق نشان داد تمامی نمونه ها پیش از ضدعفونی دارای آلودگی باکتریایی بودند. استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین فراوانی و استرپتوکوکوس پیوژن کمترین فراوانی را داشتند. این تحقیق نشان داد اختلاف معنی داری بین تعداد کلنی های باکتریایی قبل و بعد از ضد عفونی با هر یک از سه محلول ضد عفونی‏کننده وجود دارد (001/0>p)، ولی اختلاف معنی داری بین خاصیت ضدعفونی کنندگی سه محلول سپتی سورفیس، آنیوس و بایوسانی تایزرفعال شده برای باکتری‏های گرم مثبت نسبت به هم وجود ندارد (05/0